انواع جنس شیلنگ پنوماتیک و دلیل تفاوت آن ها

شیلنگ‌های پنوماتیک، شریان‌های حیاتی در سیستم‌های هوای فشرده هستند و نقش مهمی در اتوماسیون صنعتی، عملکرد ابزارهای بادی، و پایداری خطوط تولید ایفا می‌کنند. این اجزای انعطاف‌پذیر، مسئولیت انتقال ایمن و روان هوا یا گازهای فشرده را بر عهده دارند و نیروی محرکه لازم برای راه‌اندازی ماشین‌آلات و ابزارهای گوناگون را فراهم می‌کنند.

انتخاب صحیح این شیلنگ‌ها اهمیت زیادی دارد، زیرا هوای فشرده به‌طور رایگان در دسترس است و قابلیت انتقال قدرت و انرژی را داراست که این امر به بهبود بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها در صنایع مختلف کمک شایانی می‌کند.

چرا انتخاب صحیح شیلنگ پنوماتیک مهم است؟

عدم توجه به مشخصات فنی و شرایط محیطی در انتخاب شیلنگ پنوماتیک می‌تواند پیامدهای جدی به همراه داشته باشد. نشت هوا یا گاز، کاهش فشار در سیستم، افت قابل توجه در کارایی، و افزایش هزینه‌های نگهداری و تعمیرات، تنها بخشی از مشکلاتی است که در نتیجه انتخاب نادرست بروز می‌کند. علاوه بر این، پارگی یا نشت شیلنگ‌ها می‌تواند خطرات ایمنی جدی ایجاد کرده و منجر به بروز حوادث ناخواسته در محیط‌های صنعتی شود. بنابراین، تطابق دقیق شیلنگ با نوع سیال، فشار کاری سیستم، دمای محیط، و میزان انعطاف‌پذیری مورد نیاز، تضمین‌کننده عملکرد بهینه و طول عمر مفید آن خواهد بود.

معرفی انواع متریال مورد استفاده در ساخت شیلنگ پنوماتیک

شیلنگ‌های پنوماتیک عمدتاً از مواد ترموپلاستیک ساخته می‌شوند که در صورت افزایش دما بدون تغییرات شیمیایی ذوب می‌گردند. هر یک از این مواد، ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی منحصربه‌فردی دارند که آن‌ها را برای کاربردهای خاصی مناسب می‌سازد. در ادامه به معرفی متداول‌ترین جنس‌های شیلنگ پنوماتیک می‌پردازیم:

پلی‌اورتان (PU)

شیلنگ پلی‌اورتان، ترکیبی استثنایی از بهترین خواص پلاستیک و لاستیک را ارائه می‌دهد. این شیلنگ‌ها به دلیل مقاومت عالی در برابر سایش و پارگی، کشش و کشیدگی بالا، و قابلیت ارتجاعی بی‌نظیر، از پرفروش‌ترین انواع شیلنگ پنوماتیک محسوب می‌شوند. پلی‌اورتان به‌طور طبیعی انعطاف‌پذیر است و توانایی خمشی تقریباً نامحدودی را نشان می‌دهد که این ویژگی آن را برای استفاده در فضاهای محدود و مسیرهای پیچیده بسیار مناسب می‌سازد. همچنین، این ماده مقاومت فوق‌العاده‌ای در برابر بنزین‌ها، روغن‌ها، نفت سفید، و سایر مواد شیمیایی مبتنی بر نفت دارد. شیلنگ‌های پلی‌اورتان معمولاً در قطر خارجی 4 تا 16 میلی‌متر تولید می‌شوند و قادر به تحمل فشار کاری 10 تا 25 بار و دمای 40- تا 90 درجه سانتی‌گراد هستند. آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) پلی‌اورتان را غیرسمی می‌داند.

پلی‌اتیلن (PE)

شیلنگ پلی‌اتیلن، تعادلی مناسب بین انعطاف‌پذیری و مقاومت در برابر فشار ارائه می‌دهد. این شیلنگ‌ها اگرچه به اندازه پلی‌اورتان انعطاف‌پذیر نیستند، اما مقاومت خوبی در برابر ترک‌خوردگی و سوراخ‌شدگی دارند. پلی‌اتیلن مقاومت گسترده‌ای در برابر مواد شیمیایی و حلال‌ها از خود نشان می‌دهد و به دلیل استحکام و دوام، اغلب برای ساخت لوله‌های مقاوم در برابر خوردگی استفاده می‌شود. این شیلنگ‌ها سبک‌وزن، بی‌خطر از نظر فیزیولوژیکی و بی‌مزه هستند و نفوذپذیری کمی در برابر آب، بخار آب، و گازها دارند. شیلنگ‌های پلی‌اتیلن مقرون‌به‌صرفه بوده و نصب آسانی دارند. محدوده دمایی قابل تحمل برای این شیلنگ‌ها از 30- تا 70+ درجه سانتی‌گراد است و حداکثر فشار کاری آن‌ها در 20 درجه سانتی‌گراد، 13 بار است. این شیلنگ‌ها برای کاربردهای پنوماتیک با فشار کم و همچنین در صنایع غذایی، آشامیدنی، بیمارستانی، و آزمایشگاهی (به دلیل قابلیت استریل شدن و سازگاری با FDA) مناسب هستند.

پلی‌آمید یا نایلون (PA)

شیلنگ‌های پلی‌آمید که به شیلنگ‌های نایلونی نیز معروف هستند، از استحکام مکانیکی و سختی بالایی برخوردارند. این شیلنگ‌ها دارای قطر ثابتی هستند که برای شعاع خمش مناسب است. پلی‌آمیدها در مقایسه با پلی‌اورتان، انعطاف‌پذیری کمتری دارند اما تحمل دما و فشار بالاتری را از خود نشان می‌دهند. ویژگی‌های برجسته آن‌ها شامل مقاومت عالی در برابر سایش، خستگی، ضربه (حتی در دماهای پایین)، روغن، حرارت، و اشعه UV است. این شیلنگ‌ها جذب رطوبت کمی دارند و برای استفاده در شرایط سخت مانند محیط‌های اسیدی سبک، سیستم‌های با ارتعاش زیاد، و فشار بالا مناسب هستند. محدوده دمایی کاری آن‌ها از 40- تا 120+ درجه سانتی‌گراد و فشار کاری آن‌ها بین 15 تا 30 بار است.

پی‌وی‌سی (PVC)

شیلنگ‌های پی‌وی‌سی به دلیل انعطاف‌پذیری، دوام، و هزینه کارآمد، انتخابی محبوب در بسیاری از صنایع هستند. این شیلنگ‌ها سبک و انعطاف‌پذیر بوده و قابلیت استریل شدن مکرر را بدون آسیب دیدن دارند. پی‌وی‌سی مقاومت سایشی عالی و مقاومت بالایی در برابر مواد قلیایی و اسیدها (رقیق) دارد و در برابر نور UV نیز مقاوم است. شیلنگ‌های پی‌وی‌سی تقویت‌شده، با نخ پلی‌استر با کشش بالا تقویت می‌شوند تا استحکام بیشتری داشته باشند و برای کاربردهای فشار متوسط مانند هوا، آب، اسیدهای رقیق، و روغن مناسب هستند. محدوده دمایی کاری آن‌ها معمولاً از 10- تا 65+ درجه سانتی‌گراد است. این شیلنگ‌ها اغلب شفاف هستند که امکان مشاهده جریان سیال را فراهم می‌کنند.

لاستیک مصنوعی (Rubber/Synthetic Rubber)

شیلنگ‌های لاستیک مصنوعی به دلیل انعطاف‌پذیری بالا، مقاومت در برابر فشار، سایش و پارگی، و قابلیت تحمل دما، در طیف وسیعی از کاربردهای صنعتی و مکانیکی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این شیلنگ‌ها با قطر بیرونی بزرگ‌تر و ضخامت بیشتر، برای محیط‌های سخت مانند کارگاه‌های خودرو، تعمیرگاه‌ها، ماشین‌آلات ساختمانی و کشاورزی، و تجهیزات فرآیندی در کارخانه‌ها طراحی شده‌اند. شیلنگ‌های لاستیکی هوا برای انتقال گازهایی مانند اکسیژن از کمپرسور به ابزار یا سایر تجهیزات، و همچنین در صنعت جوشکاری و برش کاربرد دارند. محدوده دمایی قابل تحمل برای این شیلنگ‌ها از 35- تا 80+ درجه سانتی‌گراد متغیر است و می‌توانند فشارهای کاری تا 40 بار را تحمل کنند. وزن و انعطاف‌پذیری شیلنگ‌های لاستیکی، انبارش و استفاده از آن‌ها را در مکان‌های ثابت مانند گاراژ و کارگاه آسان می‌کند.

تفلون (PTFE)

شیلنگ‌های تفلون (پلی تترا فلوئورواتیلن) در مقایسه با سایر پلیمرها، در دماهای بسیار بالا و فشارهای کاری بالاتر مقاومت بی‌نظیری دارند. این ماده در دمای پایین مقاومت بالا و سختی زیادی دارد اما در دمای بالا انعطاف‌پذیر می‌شود. تفلون دارای بالاترین مقاومت در برابر مواد شیمیایی (به جز اسید فلوریدریک) در بین تمامی پلیمرها است. ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن شامل خاصیت نچسبندگی، ضریب اصطکاک بسیار پایین، مقاومت در برابر سایش، و خواص دی‌الکتریک عالی است. این خصوصیات، تفلون را برای استفاده در محیط‌های مملو از پارازیت و الکتریسیته ساکن، و همچنین در صنایع حساس مانند صنایع غذایی، دارویی، نفت و گاز، و پتروشیمی ایده‌آل می‌سازد. محدوده دمایی کاری تفلون از 265- تا 260+ درجه سانتی‌گراد است.

مقایسه فنی هر جنس شیلنگ پنوماتیک

 

ویژگی / جنس	پلی‌اورتان (PU)	پلی‌اتیلن (PE)	پلی‌آمید (PA) / نایلون	پی‌وی‌سی (PVC)	لاستیک مصنوعی (Rubber)	تفلون (PTFE)
انعطاف‌پذیری و شعاع خم	عالی، شعاع خمش کوچک، توانایی خمشی نامحدود	خوب، کمتر از PU، اما قابل انعطاف	کمتر از PU (شیلنگ خشک)، اما شعاع خمش مناسب و سختی ثابت	بالا، مطلوب، به‌راحتی خم می‌شود	بالا، برای حرکت‌های مکرر مناسب	در دمای پایین سخت، در دمای بالا انعطاف‌پذیر، شعاع خمش دقیق‌تر
مقاومت در برابر فشار و ترکیدن	بالا، مقاوم در برابر فشار و لرزش؛ فشار کاری 10-25 بار، فشار ترکیدگی 35 بار	متوسط، حداکثر 13 بار در 20°C، مقاومت عالی در برابر ترک‌خوردگی و سوراخ‌شدگی	بالا، 15-30 بار، مقاومت در برابر شوک‌های مکانیکی	متوسط، برای کاربردهای فشار متوسط	بالا، برای شرایط کاری سنگین	بسیار بالا، بالاترین در بین همه، تا 372 PSI
دمای قابل تحمل	40- تا 90+ درجه سانتی‌گراد	30- تا 70+ درجه سانتی‌گراد، حداکثر 40°C برای کار مداوم	40- تا 120+ درجه سانتی‌گراد	10- تا 65+ درجه سانتی‌گراد	35- تا 80+ درجه سانتی‌گراد	265- تا 260+ درجه سانتی‌گراد
مقاومت در برابر خوردگی، سایش و مواد شیمیایی	عالی در برابر سایش و پارگی، مقاوم در برابر بنزین، روغن، نفت سفید و مواد شیمیایی	گسترده در برابر مواد شیمیایی و حلال‌ها، مقاوم در برابر خوردگی	عالی در برابر سایش، روغن، و طیف گسترده‌ای از مواد شیمیایی	عالی در برابر سایش، قلیایی‌ها و اسیدهای رقیق، مقاوم در برابر خوردگی	مقاوم در برابر سایش و پارگی، مقاوم در برابر ازن و هیدروکربن‌ها	بالاترین مقاومت شیمیایی (به جز HF)، مقاوم در برابر سایش، غیر چسبندگی
وزن و قابلیت حمل	سبک‌وزن	سبک‌وزن	سبک‌وزن	سبک‌وزن	وزن بالا (برای استفاده در مکان‌های ثابت مناسب‌تر)	وزن نسبتاً بالا
قیمت و در دسترس بودن در بازار ایران	قیمت مناسب، پرفروش و در دسترس	مقرون‌به‌صرفه، با کیفیت و در دسترس	قیمت متغیر، شیلنگ ناجین (پلی‌آمید) ممکن است ناموجود باشد	مقرون‌به‌صرفه، در دسترس	قیمت‌های مختلف، در دسترس	گران‌تر از شیلنگ‌های لاستیکی و سایر پلیمرها

دلیل تفاوت متریال‌ها در ساختار، کاربرد و انتخاب در صنایع مختلف

تفاوت در خواص شیمیایی و ساختار مولکولی هر پلیمر، دلیل اصلی تفاوت در عملکرد و کاربرد شیلنگ‌های پنوماتیک است. این تفاوت‌ها به تولیدکنندگان امکان می‌دهد تا شیلنگ‌هایی با ویژگی‌های خاص برای نیازهای متنوع صنعتی تولید کنند. به عنوان مثال، پلی‌اورتان با داشتن پیوندهای شیمیایی خاص، انعطاف‌پذیری و مقاومت به سایش بالایی را به ارمغان می‌آورد که آن را برای ابزارهای بادی دستی و رباتیک ایده‌آل می‌سازد. در مقابل، ساختار پلی‌آمید با استحکام مولکولی بالاتر، مقاومت به فشار و دمای بیشتری را فراهم می‌کند که برای سیستم‌های ترمز و هیدرولیک در خودروهای سنگین مناسب است.

پلی‌اتیلن به دلیل ساختار ساده‌تر و هزینه تولید پایین‌تر، گزینه‌ای اقتصادی برای کاربردهای کم‌فشار و عمومی است، در حالی که مقاومت شیمیایی خوب آن را برای انتقال مایعات در صنایع غذایی و دارویی مناسب می‌سازد. پی‌وی‌سی با وجود قیمت مناسب و انعطاف‌پذیری، در دماهای بالا نرم شده و تغییر شکل می‌دهد که این محدودیت در کاربردهای حرارتی بالا باید مورد توجه قرار گیرد. لاستیک مصنوعی با قابلیت جذب ارتعاش و مقاومت در برابر ضربه، برای محیط‌های صنعتی خشن و ابزارهای بادی سنگین که نیاز به دوام بالا دارند، انتخاب می‌شود. در نهایت، تفلون با پیوندهای فلوئور-کربن بسیار قوی، بی‌اثرترین ماده شیمیایی و مقاوم‌ترین در برابر دماهای شدید است که آن را برای کاربردهای فوق‌العاده خورنده و حساس مانند صنایع داروسازی و پتروشیمی بی‌رقیب می‌سازد.

این تفاوت‌ها به مهندسان و خریداران حرفه‌ای این امکان را می‌دهد که با توجه به شرایط خاص هر کاربرد، شیلنگ بهینه را انتخاب کنند. انتخاب نادرست می‌تواند منجر به خرابی زودهنگام، نشتی، کاهش عملکرد، و حتی خطرات ایمنی شود. بنابراین، درک عمیق خواص هر ماده و تطابق آن با نیازهای سیستم، امری حیاتی است.

تجربه کاربران صنعتی یا تکنسین‌های فنی از استفاده شیلنگ با جنس‌های مختلف در محیط‌های واقعی

تجربیات کاربران صنعتی و تکنسین‌های فنی در محیط‌های واقعی، مکمل ارزشمندی برای داده‌های فنی آزمایشگاهی است و دیدگاهی عملی از عملکرد شیلنگ‌های پنوماتیک ارائه می‌دهد.

• شیلنگ‌های پلی‌اورتان (PU): کاربران صنعتی اغلب شیلنگ‌های پلی‌اورتان را به دلیل انعطاف‌پذیری بی‌نظیر و قابلیت خم شدن مکرر بدون آسیب دیدن، در خطوط مونتاژ و سیستم‌های رباتیک بسیار مفید می‌دانند. این ویژگی به آن‌ها اجازه می‌دهد تا در فضاهای محدود و مسیرهای پیچیده به‌راحتی نصب شوند. تکنسین‌ها گزارش می‌دهند که مقاومت بالای PU در برابر سایش و روغن، عمر طولانی‌تری به این شیلنگ‌ها در محیط‌های کارگاهی می‌بخشد، به‌طوری‌که نیاز به تعویض کمتری دارند.
• شیلنگ‌های پلی‌اتیلن (PE): کاربران، شیلنگ‌های پلی‌اتیلن را به دلیل مقرون‌به‌صرفه بودن و مقاومت خوب در برابر مواد شیمیایی، برای کاربردهای کم‌فشار و انتقال مایعات تمیز در بیمارستان‌ها، آزمایشگاه‌ها، و صنایع غذایی ترجیح می‌دهند. نصب آسان و وزن سبک آن‌ها نیز از مزایای مورد اشاره تکنسین‌ها است. با این حال، برخی کاربران اشاره می‌کنند که انعطاف‌پذیری کمتر PE نسبت به PU، ممکن است در مسیرهای با خمش زیاد چالش‌برانگیز باشد.
• شیلنگ‌های پلی‌آمید (PA) / نایلون: تکنسین‌ها در محیط‌های صنعتی سنگین، از شیلنگ‌های پلی‌آمید به دلیل استحکام بالا و مقاومت در برابر فشار و دمای بالا، تمجید می‌کنند. این شیلنگ‌ها در سیستم‌های ترمز ماشین‌آلات سنگین و خطوطی که نیاز به تحمل فشار بالا و ارتعاشات زیاد دارند، عملکرد قابل اعتمادی از خود نشان می‌دهند. کاربران در محیط‌های اسیدی سبک نیز از مقاومت شیمیایی آن‌ها رضایت دارند. با این حال، انعطاف‌پذیری کمتر آن‌ها نسبت به PU ممکن است در فضاهای محدود مشکل‌ساز باشد.
• شیلنگ‌های پی‌وی‌سی (PVC): شیلنگ‌های پی‌وی‌سی به دلیل قیمت مناسب و انعطاف‌پذیری قابل قبول، به‌طور گسترده در کاربردهای عمومی، کشاورزی، باغبانی، و حتی خانگی مورد استفاده قرار می‌گیرند. قابلیت استریل شدن مکرر آن‌ها برای انتقال مواد غذایی و دارویی در برخی صنایع کاربردی است. با این حال، کاربران صنعتی گزارش می‌دهند که مقاومت حرارتی پایین PVC و شکنندگی آن در دماهای پایین، می‌تواند محدودیت‌هایی را در محیط‌های خاص ایجاد کند.
• شیلنگ‌های لاستیک مصنوعی (Rubber): در کارگاه‌های خودرو و محیط‌هایی با ابزارهای بادی سنگین، شیلنگ‌های لاستیکی به دلیل دوام، مقاومت در برابر سایش و پارگی، و توانایی تحمل فشارهای بالا، انتخاب اصلی تکنسین‌ها هستند. قابلیت تحمل دماهای گسترده و مقاومت در برابر روغن، آن‌ها را برای کمپرسورها و سیستم‌های انتقال هوای فشرده در شرایط سخت مناسب می‌سازد. با این وجود، وزن نسبتاً بالای آن‌ها ممکن است قابلیت حمل را در کاربردهای متحرک کاهش دهد.
• شیلنگ‌های تفلون (PTFE): کاربران در صنایع غذایی و دارویی، شیلنگ‌های تفلون را به دلیل خواص غیرچسبندگی و مقاومت شیمیایی بی‌نظیرشان، بسیار ارزشمند می‌دانند. این ویژگی‌ها از رسوب مواد در داخل شیلنگ جلوگیری کرده و خلوص سیال را تضمین می‌کند. در محیط‌های با دمای بسیار بالا و مواد شیمیایی خورنده، تفلون به عنوان یک راه‌حل مطمئن و با دوام شناخته می‌شود. با این حال، تکنسین‌ها به هزینه بالاتر و انعطاف‌پذیری کمتر آن در مقایسه با برخی شیلنگ‌های پلیمری دیگر اشاره می‌کنند که نصب آن را در برخی موارد دشوارتر می‌سازد.

نظرات کارشناسان حوزه پنوماتیک یا مهندسان مکانیک درباره انتخاب جنس مناسب

کارشناسان حوزه پنوماتیک و مهندسان مکانیک تأکید می‌کنند که انتخاب شیلنگ پنوماتیک باید بر اساس یک تحلیل جامع از شرایط کاری و محیطی صورت گیرد. این تحلیل شامل نوع سیال، محدوده فشار و دمای کاری، شرایط جانمایی و مونتاژ، و میزان قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی مانند نور خورشید یا مواد شیمیایی است.

• برای دماهای بالا و پایین: مهندسان توصیه می‌کنند که شیلنگ‌هایی با مقاومت دمایی مناسب انتخاب شوند. شیلنگ‌های تفلون (PTFE) با دامنه دمایی بسیار گسترده (تا 260+ درجه سانتی‌گراد) بهترین گزینه برای محیط‌های فوق‌العاده گرم هستند. پلی‌آمیدها نیز با تحمل دمایی تا 120+ درجه سانتی‌گراد، برای بسیاری از کاربردهای دمای بالا مناسب‌اند. برای دماهای پایین، پلی‌اورتان و پلی‌آمید هر دو گزینه‌های خوبی هستند، اما پلی‌اورتان عملکرد عالی در دمای پایین را نیز نشان می‌دهد.
• در فضاهای کوچک و محدود: انعطاف‌پذیری شیلنگ از اهمیت بالایی برخوردار است. مهندسان شیلنگ‌های پلی‌اورتان (PU) را به دلیل انعطاف‌پذیری بی‌نظیر و شعاع خمش کوچک، به عنوان بهترین گزینه توصیه می‌کنند.
• برای محیط‌های شیمیایی و خورنده: مقاومت شیمیایی شیلنگ حیاتی است. تفلون (PTFE) با مقاومت بسیار بالا در برابر اکثر مواد شیمیایی (به جز اسید فلوریدریک) و خاصیت غیرچسبندگی، توصیه اول کارشناسان است. پلی‌اتیلن نیز مقاومت شیمیایی خوبی در برابر حلال‌ها و مواد شیمیایی مختلف دارد.
• در مواجهه با سایش و فرسایش بالا: پلی‌اورتان به دلیل مقاومت ذاتی خود در برابر سایش و پارگی، گزینه‌ای ایده‌آل است. پلی‌آمید نیز مقاومت سایشی بالایی دارد.

مهندسان هشدار می‌دهند که برخی عرضه‌کنندگان ممکن است مقادیر فشار ترکیدگی (Burst Pressure) را به عنوان فشار کاری (Working Pressure) درج کنند. فشار ترکیدگی در شرایط آزمایشگاهی و معمولاً در دمای 75 درجه فارنهایت (حدود 24 درجه سانتی‌گراد) اندازه‌گیری می‌شود و تضمین‌کننده عملکرد صحیح شیلنگ در آن فشار کاری نیست. بنابراین، همواره باید اطمینان حاصل شود که فشار کاری شیلنگ انتخابی، بیشتر از حداکثر فشار کاری سیستم باشد تا از خرابی و نشتی جلوگیری شود. مشورت با مهندسین مجرب برای اطمینان از سازگاری شیلنگ با کاربرد مورد نظر، توصیه اکید کارشناسان است.

نکاتی برای انتخاب صحیح شیلنگ پنوماتیک متناسب با شرایط کاری

انتخاب شیلنگ پنوماتیک مناسب، یک تصمیم مهندسی است که نیازمند توجه به چندین عامل کلیدی است تا از عملکرد بهینه، ایمنی، و طول عمر سیستم اطمینان حاصل شود:

• فشار کاری: شیلنگ باید توانایی تحمل حداکثر فشار سیال در سیستم را داشته باشد. همواره شیلنگی را انتخاب کنید که فشار کاری نامی آن حداقل 20% بیشتر از حداکثر فشار احتمالی در سیستم باشد.
• دمای کاری: دمای محیط و سیال می‌تواند بر خواص فیزیکی شیلنگ تأثیر بگذارد. شیلنگی را انتخاب کنید که محدوده دمایی قابل تحمل آن، دمای حداقل و حداکثر محیط و سیال را پوشش دهد. برای محیط‌های با دمای بسیار بالا، شیلنگ‌های تفلون بهترین انتخاب هستند.
• نوع سیال: سازگاری شیمیایی شیلنگ با سیال (هوا، آب، روغن، مواد شیمیایی، مواد غذایی) بسیار مهم است تا از خوردگی داخلی و تخریب شیلنگ جلوگیری شود. برای انتقال مواد شیمیایی خورنده، تفلون (PTFE) بهترین مقاومت را دارد.
• فضای نصب و انعطاف‌پذیری: در فضاهای محدود یا کاربردهایی که نیاز به حرکت مکرر و خمش شیلنگ است، انعطاف‌پذیری بالا ضروری است. شیلنگ‌های پلی‌اورتان به دلیل انعطاف‌پذیری فوق‌العاده، بهترین گزینه برای این شرایط هستند.
• مقاومت در برابر محیط خارجی: عواملی مانند اشعه UV، سایش فیزیکی، رطوبت، و ذرات معلق می‌توانند عمر مفید شیلنگ را کاهش دهند. برای محیط‌های بیرونی یا پر سایش، شیلنگ‌های پلی‌اورتان یا پلی‌آمید مناسب‌ترند. شیلنگ‌های لاستیکی نیز برای محیط‌های سخت کارگاهی ایده‌آل هستند.
• قطر داخلی شیلنگ: قطر داخلی شیلنگ باید متناسب با حجم جریان هوا یا گاز مورد نیاز باشد. قطر خیلی کوچک منجر به افت فشار و ناکارآمدی می‌شود، در حالی که قطر خیلی بزرگ باعث افزایش وزن و هزینه غیرضروری می‌گردد.
• نگهداری و بازرسی: به طور دوره‌ای اتصالات را برای هرگونه نشتی بررسی کنید. شیلنگ را بدون پیچش نصب نمایید و از حلقه‌های محافظ در نقاط خمش استفاده کنید. در صورت آسیب‌دیدگی (ترک، فرسودگی، نشتی)، شیلنگ باید تعویض شود و قابل تعمیر نیست.

جمع‌بندی نهایی

انتخاب صحیح شیلنگ پنوماتیک، فراتر از یک تصمیم ساده خرید، یک سرمایه‌گذاری استراتژیک در پایداری، کارایی، و ایمنی سیستم‌های هوای فشرده در صنایع مختلف است. تنوع در مواد اولیه ساخت شیلنگ‌ها (پلی‌اورتان، پلی‌اتیلن، پلی‌آمید، پی‌وی‌سی، لاستیک مصنوعی، و تفلون) به دلیل تفاوت‌های اساسی در خواص فیزیکی و شیمیایی آن‌هاست. هر یک از این مواد، نقاط قوت و ضعف خاص خود را در برابر عواملی چون انعطاف‌پذیری، مقاومت در برابر فشار و دما، خوردگی، سایش و مواد شیمیایی، وزن، و قیمت دارند.

تصمیم‌گیری آگاهانه بر اساس درک عمیق از این تفاوت‌ها و تطابق آن با نیازهای خاص هر کاربرد، نه تنها از هدر رفتن منابع مالی جلوگیری می‌کند، بلکه عملکرد پایدار و مطمئن تجهیزات را تضمین کرده و ایمنی محیط کار را افزایش می‌دهد. توصیه می‌شود همواره با کارشناسان و مهندسان مجرب در این حوزه مشورت شود تا بهترین و مناسب‌ترین شیلنگ پنوماتیک برای هر شرایط کاری انتخاب گردد.